Nuper, nostro coetui mirifice tempus fuit in coena qua coniunctiores efficimur, praeclaram opportunitatem praebente ad vincula nostra extra opus roboranda. Locum quietum et amoenissimum elegimus. Dum circum mensam sedebamus, aër ridebatur, sermone vario et odore cibi deliciosi perfusus. Collegia e variis partibus melius se invicem cognoverunt, non solum historiis iocosis de labore, sed etiam studiis et periculis privatis communicatis. Haec conventio plus erat quam cibus: erat occasio ad fiduciam aedificandam et consortium iuvandum. Cum ad opera nostra reversi sumus, eadem vis positiva et intellectus profundior ex hac coena profecti certe ad collabotationem efficacius factam conferent.
Sentimus eiusmodi activitates esse necessarias ad creandum ambietum concordem et productivum in opere. Expectamus autem iterum aliam communitatem nostram, sive in officio sive extra!